تولد بهاری نو از دل بهار خزان‌زده
به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی استان زنجان به نقل از ایسنا زنجان،سال گذشته، تا توانست زخم و جراحت بر قلب ایرانیان گذاشت ولی این پایان بازی روزگار نبود، بلکه بیماری وارداتی کووید – ۱۹ مصیبت سال ۹۸ را به سال ۹۹ متصل کرد. کار به جایی رسید که همه بی‌صبرانه منتظر پایان سال ۹۸ بودند.
آخرین نوروز قرن سیزدهم هجری شمسی، نوروزی که همه به‌سان اولین نوزاد یک خانواده بی‌قرار چشم‌انتظارش بودند، امسال برای ایرانیان مثل همیشه رنگ شادی و دورهمی نداشت، بلکه همه برای حفظ سلامتی عزیزان‌شان و قطع ارتباط برای پیشگیری از بیماری کرونا، در خانه‌های‌شان ماندند و به جای عیددیدنی، عیدشنیدنی برگزار کردند و حال شاهد آرزو بر نوشیدن شراب فرقت خانواده‌ها به نظاره نشسته است.
با آغاز سال ۹۹، کروناویروس بیش از هر زمانی خنجر غم را در دل نه تنها ایرانیان، بلکه بر گلوی جهانیان می‌فشارد و ساقی اجل از گرداب بیماری، ساغر مرگ بر کام جهانیان می‌ریزد و چه بسیارند افرادی که از دوردست شاهد سپردن عزیزان‌شان به تابوت پست خاک هستند و با هر اشکی که از چشمان‌شان سرازیر می‌شود، جرعه‌ای اندوه سر می‌کشند.
هرچند «دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت» ولی «دائما یکسان نماند حال دوران، غم‌مخور»، این سکه روی دیگری نیز دارد، ظرف تعاملات اجتماعی و اتفاقات، نیمه پری نیز دارد که دیدنش علاوه بر چشم سر، چشم دل نیز نیاز دارد.
در زنجان، شهر شور و شعور حسینی، از حدود یک ماه قبل که ورود و شیوع ویروس کرونا به کشور به طور رسمی اعلام شد، پیر و جوان، زن و مرد، هر کس هر کاری که از دستش برمی‌آمد، برای جامعه و افزایش رفاه و کاهش شیوع بیماری کرده است.
اولین مرحله ضدعفونی و گندزدایی شهر توسط نیروهای تیپ ۲۱۶ زرهی ارتش زنجان آغاز شد و پس از آن گروه‌های جهادی، دانشگاهی، طلاب، سازمان‌های مردم‌نهاد، به صورت خودجوش نیروهای نظامی و آتش‌نشانی را در امر ضدعفونی و گندزادیی معابر و مراکز تجمع شهری یاری کردند.
خیاطان زنجانی دست به کار شدند و سوزن‌شان را برای دوخت ماسک رایگان برای مردم، نخ کردند تا کسی در شهر بدون ماسک نماند. دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم‌پزشکی زنجان، آستین همت را برای تولید الکل ضدعفونی‌کننده بالا زدند و این در زمانی اتفاق افتاد که به خاطر شوک موجود در جامعه، ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده در داروخانه‌ها به راحتی در دسترس نبود و شهروندان از کمیابی کشف رازی در جامعه ناراضی بودند.
صنایع از قافله عشق جا نماندند. چند واحد تولیدی در استان زنجان، خطوط تولید خود را تغییر داده و برای تامین نیاز مراکز درمانی و مردم مواد ضدعفونی‌کننده بر پایه الکل و ژل ضدعفونی‌کننده تولید کردند. همچنین برای اولین‌بار در استان با سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی ماسک N۹۵ تولید شد.
ورزشگاه‌ها و مراکز خدمات رفاهی دولتی و نیز شرکت‌های خصولتی به نقاهت‌گاه تبدیل و هیئت ثارالله زنجان، تجهیز این نقاهت‌گاه‌ها را عهده‌دار شد و این در حالی است که شخصیت‌های مطرح در حوزه‌های مختلف برای پیشگیری از شیوع بیماری، کمک‌های مالی داشتند و این کمک‌ها قطره‌ای از دریای کرم زنجانی‌ها است؛ چراکه انجام بسیاری از کارها بدون حمایت دولتی و فقط با کمک‌های مردم بوده است.
با تصویب تعطیلی سراسری اصناف به غیر از اصناف تامین‌کننده ارزاق عمومی مردم، بحث اجاره‌بهای مغازه‌ها به میان آمد و در این میان، مدیر یکی از مراکز تجاری در مرکز شهر زنجان دو ماه از اجاره‌بهای این پاساژ را بر مستاجران بخشید.
همکاری با پلیس در ورودی شهرها توسط جوانان، تشکیل گروهان قلم توسط خبرنگاران برای اطلاع‌رسانی هرچه بیشتر، ادامه آموزش دانش‌آموزان توسط معلمان در فضای مجازی، خالی نشدن فروشگاه‌ها، توزیع شیرینی بین پرستاران توسط قناد زنجانی، همه و همه فقط پرده‌ای از، ازخودگذشتگی به نمایش درآمده زنجانی‌ها است.
در این مدت، پزشکان و پرستاران زنجانی، مدافعان سنگر سلامت، سنگ‌تمام گذاشتند و برای لحظه‌ای از درمان و خدمت به هم‌نوعان خود فروگذار نکردند و زنجانی‌ها با ماندن در خانه از زحمات آنان تشکر می‌کنند.
اینجا زنجان است. زنجانی‌ها ثابت کرده‌اند که هیچ‌گاه در برابر تندباد روزگار، گوهر محبت‌شان مکدر نمی‌شود و کووید – ۱۹ خواهد فهمید که حصار بردباری آنان بلندتر از آن است که بتوان تصورش کرد.
دور نیست زمانی که نقاب حزن‌انگیز بیماری از چهره کشور به کنار رفته و بیماران جام عافیت سرخواهند کشید، آنگاه تخم محبتی که در این روزها در باغ زندگی کاشته شده، به بار نشسته و شربت وصال پس از دوری کام ایرانیان را شیرین خواهد کرد.
